วันนี้อยากจะมาชวนคุยในหัวข้อที่ผมเชื่อว่าสำคัญกับเราทุกคน โดยในคลิปนี้ เราจะมาเจาะลึกถึง 5 สิ่งแก่แล้วอย่าซื้อ เมื่อแก่ตัวลง ยิ่งมี ยิ่งหนัก เพราะมันอาจไม่ใช่ความสุข แต่เป็นโซ่ตรวนที่มองไม่เห็นครับ การฟังคลิปนี้จนจบจะช่วยให้คุณวางแผนอนาคตได้อย่างชาญฉลาดขึ้น และที่สำคัญที่สุด คือการเตรียมตัวให้พร้อมสำหรับความสุขที่แท้จริงในบั้นปลายชีวิตครับ
เอาล่ะครับ ถ้าพร้อมแล้ว เรามาเริ่มต้นเดินทางไปพร้อมๆ กันเลย
หลายๆ คนใช้เวลาทั้งชีวิต… ทำงานหนัก อดทนสู้ฝ่าฟัน เพื่อเป้าหมายที่เรียกว่า “ความสำเร็จ” ซึ่งมักจะถูกวัดด้วยตัวเลขในบัญชี ขนาดของบ้าน หรือยี่ห้อของรถที่ขับ เราเชื่อว่าถ้าเรามีเงินมากพอ เราจะสามารถ “ซื้อ” ความสุข ความสบาย และความมั่นคงได้ทุกอย่าง
แต่จากประสบการณ์ที่ผมได้พบเจอผู้คนมากมาย โดยเฉพาะกลุ่มคนที่ประสบความสำเร็จทางการเงินอย่างสูง ผมกลับค้นพบความจริงที่น่าสนใจว่า… เงินซื้อได้หลายอย่างก็จริง แต่ก็มีอีกหลายอย่างที่เงินไม่เพียงซื้อไม่ได้ แต่ยิ่งมีมาก กลับยิ่งสร้างภาระและความทุกข์ใจในวันที่เราร่วงโรย
วันนี้ผมจะมาเปิดเผย 5 กับดักทางการเงินและความสุข ที่หลายคนมักจะเดินเข้าไปติดโดยไม่รู้ตัวในช่วงครึ่งหลังของชีวิต มาดูกันครับว่ามีอะไรบ้าง
สิ่งที่ 1: บ้านหลังใหญ่เกินไป… ปราสาทที่ว่างเปล่า
“บ้าน” คำสั้นๆ แต่มีความหมายยิ่งใหญ่ มันคือศูนย์รวมของครอบครัว คือพื้นที่ปลอดภัย คือรางวัลของชีวิต ใครๆ ก็ฝันอยากมีบ้านหลังใหญ่โตโอ่อ่า มีสวนสวยๆ มีสระว่ายน้ำ มีห้องมากมายให้ลูกหลานวิ่งเล่น มันคือภาพฝันแห่งความสำเร็จที่สมบูรณ์แบบ ใช่ไหมครับ?
แต่ในโลกแห่งความเป็นจริง… เมื่อวันเวลาผ่านไป ลูกๆ เติบโต แยกย้ายไปมีครอบครัวของตัวเอง เพื่อนฝูงเริ่มล้มหายตายจาก ตัวเราเองก็เริ่มเข้าสู่วัย 60, 70 เรี่ยวแรงที่เคยมีก็ถดถอยลง
ภาพจริงที่เกิดขึ้นคืออะไรครับ?
บ้านหลังใหญ่ที่เคยเป็นความฝัน… กลายเป็นภาระที่หนักอึ้ง บันไดแต่ละขั้นที่เคยเดินขึ้นลงสบายๆ ตอนนี้กลายเป็นเหมือนการปีนเขา ห้องนอน 5-6 ห้อง ถูกปิดตาย เหลือใช้จริงๆ แค่ห้องเดียวคือห้องนอนของเรา สวนสวยๆ ที่เคยจ้างคนมาดูแล ตอนนี้กลายเป็นภาระค่าใช้จ่ายที่อยากจะตัดทิ้ง สระว่ายน้ำกลายเป็นบ่อร้างที่ต้องคอยตักใบไม้ออก
ผมมีลูกค้ารายหนึ่งครับ เป็นเจ้าของธุรกิจที่ประสบความสำเร็จมาก ท่านสร้างบ้านหลังใหญ่มูลค่ากว่า 50 ล้านบาท ท่านเล่าให้ผมฟังด้วยแววตาที่เศร้าๆ ว่า “คุณรู้ไหม… บ้านหลังนี้ที่ผมเคยภูมิใจ ตอนนี้มันเหมือนพิพิธภัณฑ์ขนาดใหญ่ ที่มีผมเป็นทั้งผู้อำนวยการและภารโรงในคนๆ เดียว”
ค่าไฟเดือนละหลายหมื่น ค่าดูแลรักษาสวน ค่าซ่อมบำรุงที่ประดังเข้ามาไม่หยุดหย่อน เงินที่ควรจะถูกใช้เพื่อสร้างความสุข เพื่อเดินทางท่องเที่ยว เพื่อดูแลสุขภาพ กลับต้องจมไปกับ “ปราสาทที่ว่างเปล่า” หลังนี้
แล้วทางออกคืออะไร?
สำหรับท่านที่อายุ 40 ขึ้นไป: ก่อนจะตัดสินใจซื้อหรือสร้างบ้านหลังใหญ่ ลองถามใจตัวเองดีๆ ว่า เรากำลังสร้างเพื่อ “วันนี้” หรือเพื่อ “อนาคตในอีก 20 ปีข้างหน้า”? บางทีการ “ลดขนาด” (Downsizing) อาจเป็นคำตอบที่ดีที่สุด เลือกบ้านชั้นเดียวที่จัดการง่าย อยู่ในทำเลที่ใกล้โรงพยาบาล ใกล้ตลาด ใกล้สังคมเพื่อนฝูง นั่นอาจจะเป็นความสุขที่แท้จริง
สำหรับน้องๆ ที่อายุ 25-40: นี่คือบทเรียนล้ำค่าสำหรับพวกคุณครับ แทนที่จะทุ่มเงินทั้งหมดไปกับบ้านหลังใหญ่หลังแรก ลองพิจารณาบ้านขนาดพอดีตัวในทำเลที่ดี หรือคอนโดที่เดินทางสะดวก แล้วนำเงินส่วนต่างไปลงทุนให้งอกเงย เพื่อสร้างอิสรภาพทางการเงินให้เร็วขึ้น วันที่คุณอายุ 60 คุณจะขอบคุณตัวเองในวันนี้ครับ
บ้านที่ดีที่สุดในบั้นปลาย ไม่ใช่บ้านที่ใหญ่ที่สุด แต่คือบ้านที่ “อยู่แล้วสบายใจ ดูแลง่าย และมีความทรงจำที่อบอุ่นอยู่เต็มบ้าน” ครับ
สิ่งที่ 2: รถหรูเกินจำเป็น… ยานพาหนะที่พาไปสู่ความกังวล
ในวัยหนุ่มสาว รถยนต์ไม่ใช่แค่ยานพาหนะ แต่มันคือสัญลักษณ์ บ่งบอกสถานะ รสนิยม และความสำเร็จ รถสปอร์ตเปิดประทุน รถยุโรปคันใหญ่ คือสิ่งที่หลายคนใฝ่ฝันและทำงานหนักเพื่อให้ได้มาครอบครอง
แต่เมื่อเราเข้าสู่วัย 50… 60… 70… สิ่งที่เราต้องการจากรถยนต์เปลี่ยนไปอย่างสิ้นเชิงครับ
ความจริงก็คือ รถหรูคันใหญ่ มักจะมาพร้อมกับปัญหาที่ใหญ่ตามตัว…
ค่าบำรุงรักษาที่สูงลิ่ว: ค่าประกันชั้นหนึ่งที่แพงหูฉี่ ค่าอะไหล่ที่รอเป็นเดือนๆ และค่าซ่อมที่เห็นบิลแล้วจะเป็นลม
ความยากลำบากในการใช้งาน: รถสปอร์ตเตี้ยๆ ที่เคยเท่ห์ ตอนนี้การจะลุกเข้าลุกออกกลายเป็นเรื่องทุลักทุเล รถคันใหญ่ก็หาที่จอดในเมืองยากเหลือเกิน
ความกังวลใจ: ขับไปไหนก็กลัวจะโดนเฉี่ยวชน กลัวจะโดนขโมย จอดทิ้งไว้ก็ไม่สบายใจ จากที่จะเป็นยานพาหนะอำนวยความสะดวก กลับกลายเป็นวัตถุที่สร้างความกังวลลองถามใจตัวเองดูอีกครั้งครับว่า “เราซื้อรถคันนี้เพื่ออะไร?” ถ้าคำตอบคือเพื่อความสะดวกสบายในการเดินทางไปหาหมอ ไปจ่ายตลาด ไปเยี่ยมลูกหลาน หรือนัดเจอเพื่อนฝูง… บางทีรถญี่ปุ่นขนาดกลางที่ประหยัดน้ำมัน ทนทาน ซ่อมง่าย อาจจะตอบโจทย์ชีวิตและให้ความสุขกับเราได้มากกว่ารถยุโรปราคาแพงที่เป็นภาระไม่รู้จบ
การเลือกใช้รถที่ “พอดี” กับชีวิต คือการปลดปล่อยตัวเองออกจากภาระทางการเงินและความกังวลใจ ทำให้เรามีเงินและเวลาเหลือไปทำในสิ่งที่รักจริงๆ ครับ ท่านใดเห็นด้วย พิมพ์คำว่า “พอดี” เข้ามาในคอมเมนต์หน่อยนะครับ
สิ่งที่ 3: ทองคำกองใหญ่… ทรัพย์สินที่หลับใหล
คนไทยเราผูกพันกับทองคำนะครับ เรามองว่าทองคือความมั่นคง คือสินทรัพย์ที่จับต้องได้ ปลอดภัยจากเงินเฟ้อ “มีทองไว้ อุ่นใจ” เป็นคำที่เราได้ยินมาตลอด
ซึ่งก็เป็นความจริงครับ… แต่เป็นความจริงเพียงครึ่งเดียว
ปัญหาไม่ได้อยู่ที่การมีทองครับ แต่อยู่ที่การ “มีทองมากเกินไป” จนกลายเป็นก้อนหินที่ถ่วงสภาพคล่องทางการเงินของเรา
ต้องเข้าใจธรรมชาติของทองคำก่อนนะครับ…
ทองคำไม่สร้างกระแสเงินสด: มันไม่มีดอกเบี้ย ไม่มีเงินปันผล มันแค่นอนนิ่งๆ อยู่ในตู้เซฟ รอวันที่ราคาจะขึ้น
สภาพคล่องต่ำกว่าที่คิด: ในยามฉุกเฉินที่เราต้องการใช้เงินด่วน การจะนำทองจำนวนมากไปขายทันทีในราคาที่พอใจอาจไม่ใช่เรื่องง่ายเสมอไป
สร้างความกังวล: การเก็บทองไว้ที่บ้านจำนวนมากก็เสี่ยงต่อการถูกโจรกรรม การนำไปฝากไว้ที่ธนาคารก็มีค่าใช้จ่ายเมื่อเราแก่ตัวลง สิ่งที่เราต้องการมากที่สุดไม่ใช่สินทรัพย์ที่นอนนิ่ง แต่คือ “กระแสเงินสด” ครับ… เงินสดสำหรับค่ารักษาพยาบาลที่ไม่คาดคิด เงินสดสำหรับจ้างคนมาดูแล เงินสดสำหรับพาครอบครัวไปทานข้าวนอกบ้าน หรือไปเที่ยวทริปสั้นๆ เพื่อสร้างความทรงจำดีๆ
ดังนั้น หลักการคือ “มีได้ แต่อย่ามากเกินไป” ควรจัดสรรทองคำไว้ในพอร์ตการลงทุนในสัดส่วนที่พอเหมาะ เช่น 5-10% เพื่อป้องกันความเสี่ยงก็เพียงพอแล้วครับ อย่าให้เงินทั้งชีวิตของเราต้องกลายสภาพเป็นเพียงโลหะสีเหลืองที่ไม่ได้สร้างประโยชน์อะไรให้กับชีวิตประจำวันของเราเลย
สิ่งที่ 4: การลงทุนที่ซับซ้อนและเสี่ยงเกินไป… เกมที่ไม่มีเวลาให้แก้ตัว
ช่วงอายุ 40-60 ปี เป็นช่วงหัวเลี้ยวหัวต่อทางการเงินครับ หลายคนมีเงินก้อนใหญ่จากการทำงานมาทั้งชีวิต และหลายคนก็เริ่มใจเสีย… กลัวว่าเงินที่มีจะไม่พอใช้หลังเกษียณ ความกลัวนี้เองที่ผลักให้หลายคนกระโจนเข้าไปใน “กับดักการลงทุนที่เสี่ยงเกินตัว”
หุ้นเก็งกำไร, ตราสารอนุพันธ์, ฟิวเจอร์ส, หรือแม้แต่สกุลเงินดิจิทัลที่ผันผวนสูง… การลงทุนเหล่านี้ถูกโฆษณาว่าให้ผลตอบแทนที่รวดเร็วและมหาศาล
แต่ความจริงที่โหดร้ายก็คือ… ถ้าเราขาดทุนหนักตอนอายุ 65 เราไม่มีเวลาอีก 20-30 ปีเหมือนคนหนุ่มสาวที่จะรอให้ตลาดฟื้นตัวหรือหาเงินมาลงทุนใหม่นะครับ เงินก้อนนั้นอาจเป็นเงินก้อนสุดท้ายในชีวิตของเรา
หลักการลงทุนในวัยใกล้เกษียณและหลังเกษียณที่สำคัญที่สุดคือ “รักษาเงินต้น” (Capital Preservation) ครับ
จงเลือกลงทุนในสิ่งที่เรา “เข้าใจ” อย่างแท้จริง และ “นอนหลับ” ได้อย่างสบายใจ ไม่ใช่ลงทุนเพราะเพื่อนบอกว่าดี หรือเพราะเห็นคนอื่นรวยจากมัน
การลงทุนในกองทุนรวมดัชนีที่มีความมั่นคงสูง, หุ้นปันผลชั้นดี, หรือพันธบัตรรัฐบาล อาจจะดูไม่น่าตื่นเต้น แต่สิ่งเหล่านี้คือเครื่องมือที่จะช่วยปกป้องความมั่งคั่งและสร้างกระแสเงินสดให้เราใช้ชีวิตได้อย่างสงบสุขไปตลอดบั้นปลาย
จำไว้นะครับ… ความโลภ คือประตูสู่ความหายนะทางการเงินเสมอ โดยเฉพาะอย่างยิ่งในช่วงท้ายของชีวิตครับ สาธุ…
สิ่งที่ 5: ของฟุ่มเฟือยและของสะสม… มรดกที่แท้จริง หรือ ภาระที่มองไม่เห็น?
กับดักข้อสุดท้ายนี้… เป็นเรื่องที่ละเอียดอ่อนและใกล้ตัวเรามากๆ ครับ นั่นคือการใช้เงินซื้อของฟุ่มเฟือย ของสะสมต่างๆ ไม่ว่าจะด้วยเหตุผลอะไรก็ตาม… อาจจะซื้อเพราะเป็นรางวัลให้ตัวเอง ซื้อเพราะความหลงใหล หรือซื้อเพราะอยากเติมเต็มความรู้สึกบางอย่าง
นาฬิกาหรูเรือนที่สิบ, กระเป๋าแบรนด์เนมใบที่ยี่สิบ, ชุดถ้วยชามสะสมที่เต็มตู้แต่ไม่เคยได้ใช้, หรือแม้กระทั่งพระเครื่องและงานศิลปะที่เก็บไว้เต็มห้อง…
ทีนี้ ผมทราบดีครับว่าหลายท่านที่กำลังฟังอยู่อาจจะแย้งในใจว่า “เดี๋ยวก่อน! ของที่ฉันซื้อมามันไม่ใช่ของฟุ่มเฟือยนะ มันคือ การลงทุน นาฬิกาบางเรือนราคาสูงขึ้นทุกปี กระเป๋าบางใบเป็นรุ่นลิมิเต็ด ขายต่อได้กำไรด้วยซ้ำ”
ท่านพูดถูกครับ… ผมไม่เถียงเลยแม้แต่คำเดียว ในโลกของการเงิน มีสินทรัพย์ทางเลือก เหล่านี้อยู่จริง และมีหลายชิ้นที่มูลค่าเพิ่มขึ้นตามกาลเวลาจริงๆ ครับ
แต่… ผมอยากจะชวนทุกท่านมองให้ลึกลงไปอีกสักนิดในมุมของ “ชีวิต” ไม่ใช่แค่มุมของ “ตัวเลข” ครับ
ลองถามคำถามเหล่านี้กับตัวเองดูนะครับ…
คำถามแรก: เราจะเปลี่ยนมันเป็นเงินสดได้ง่ายจริงหรือ?
ใช่ครับ นาฬิกาหรือกระเป๋าบางรุ่นราคาขึ้นจริง แต่สำหรับของสะสม 100 ชิ้นในบ้านเรา อาจจะมีเพียง 5-10 ชิ้นเท่านั้นที่เป็นที่ต้องการของตลาดจริงๆ ที่เหลืออาจจะขายได้เท่าทุน หรือขาดทุนด้วยซ้ำ
และในวันที่เราต้องการใช้เงินด่วน… เช่น ค่ารักษาพยาบาลฉุกเฉิน เราต้องวิ่งหาคนรับซื้อที่ไว้ใจได้ ต้องพิสูจน์ว่าเป็นของแท้ ต้องต่อรองราคา ซึ่งอาจจะไม่ได้ราคาดีที่สุดในตอนนั้น มันไม่เหมือนกับการขายกองทุนหรือถอนเงินจากธนาคารที่ทำได้ทันที ความคล่องตัวมันต่างกันมากครับ
คำถามที่สอง: เรากำลังทิ้ง “มรดก” หรือ “ภาระ” ให้ลูกหลาน?
นี่คือคำถามที่สำคัญที่สุดครับ… ลองจินตนาการภาพตามผมนะครับ วันที่เราจากโลกนี้ไป ลูกหลานที่กำลังเศร้าโศก ต้องมาเผชิญหน้ากับของสะสมราคาแพงของเราที่เต็มบ้านไปหมด
พวกเขาอาจจะไม่รู้ด้วยซ้ำว่าแต่ละชิ้นคืออะไร ของแท้ไหม มูลค่าที่แท้จริงเท่าไหร่ ควรจะไปขายที่ไหนไม่ให้โดนหลอก? จาก “มรดกที่มีมูลค่า” มันอาจจะกลายเป็น “โครงการที่สร้างความปวดหัว” ให้กับคนที่เรารัก และที่เลวร้ายที่สุด คือมันอาจกลายเป็นชนวนเหตุให้พี่น้องต้องมาทะเลาะกันเพื่อแบ่งของเหล่านี้
สิ่งเหล่านี้ค่อยๆ เปลี่ยนบ้านของเราให้กลายเป็นโกดังเก็บของที่สร้างภาระ 2 อย่างที่อันตรายมากสำหรับผู้สูงวัยครับ:
ภาระทางกายภาพ: บ้านที่รกคือแหล่งสะสมฝุ่นและเชื้อโรค และที่สำคัญที่สุดคือมันเพิ่มความเสี่ยงในการเกิดอุบัติเหตุ "การลื่นล้มในผู้สูงวัย" เป็นเรื่องที่อันตรายกว่าที่คิดมากนะครับ
ภาระทางใจ: การจัดการ การดูแลรักษา และความกังวลใจในทรัพย์สินเหล่านี้ เมื่อถึงจุดหนึ่งมันจะกลายเป็นพลังงานลบที่กัดกินความสุขในชีวิตประจำวันของเราโดยไม่รู้ตัวดังนั้น ลองเปลี่ยนมุมมองดูนะครับ… แทนที่จะใช้เงินหนึ่งแสนบาทซื้อนาฬิกาเรือนใหม่ ซึ่งอาจจะให้ความสุขกับเราคนเดียวแค่ชั่วครู่ และอาจจะกลายเป็นภาระให้ลูกหลานในอนาคต… ลองใช้เงินจำนวนเดียวกันนี้ พาครอบครัวใหญ่ ทั้งลูกทั้งหลาน ไปเที่ยวทะเลหรือภูเขาสัก 3 วัน 2 คืน
นาฬิกาเรือนนั้น ต่อให้ราคาขึ้นเป็นสองเท่า มันก็เป็นเพียง “มรดกที่เป็นวัตถุ” ที่ลูกหลานต้องไปจัดการต่อ…
แต่รอยยิ้ม เสียงหัวเราะ และภาพความทรงจำจากการเดินทางกับครอบครัว… สิ่งนั้นจะกลายเป็น “มรดกที่อยู่ในหัวใจ” ของทุกคนตลอดไป เป็นพลังให้พวกเขายามที่ท้อแท้ และเป็นสิ่งที่เงินมากแค่ไหนก็ประเมินค่าไม่ได้ครับ
เลือกให้ดีนะครับ ว่ามรดกแบบไหนที่เราอยากจะทิ้งไว้ข้างหลังจริงๆ…
ท่านผู้ฟังครับ… บ้านหลังใหญ่, รถหรู, ทองกองโต, การลงทุนเสี่ยงสูง, หรือของสะสมราคาแพง… ทั้ง 5 สิ่งนี้ไม่ใช่สิ่งเลวร้ายในตัวของมันเองนะครับ แต่มันจะกลายเป็น “กับดัก” ทันที ถ้าเราซื้อมันมาโดยไม่ได้ถามตัวเองให้ดีก่อนว่า…
สิ่งนี้จะ ‘เพิ่มความสุข’ หรือ ‘เพิ่มภาระ’ ให้กับชีวิตในระยะยาว?
เมื่อเราอายุมากขึ้น ไม่ว่าเราจะมีเงินมากแค่ไหนก็ตาม ปัจจัยที่กำหนดคุณภาพชีวิตของเราไม่ได้อยู่ที่ “สิ่งของที่เรามี” แต่อยู่ที่ 3 สิ่งนี้ครับ: สุขภาพที่ดี, เวลาที่มีคุณภาพ, และความสัมพันธ์ที่อบอุ่นกับคนรอบข้าง
เงินไม่ใช่เป้าหมายสุดท้ายของชีวิตครับ แต่เป็นเพียงเครื่องมือที่จะช่วยให้เราไปถึงเป้าหมายนั้นได้ง่ายขึ้น จงใช้เงินอย่างชาญฉลาดเพื่อซื้อ “อิสรภาพ” ไม่ใช่ซื้อ “ภาระ”
จงใช้เงินเพื่อสร้าง “ประสบการณ์” ไม่ใช่แค่ครอบครอง “วัตถุ”
จงใช้เงินเพื่อดูแล “สุขภาพ” ให้แข็งแรงไปนานๆ
และจงใช้เงินเพื่อซื้อ “เวลา” ที่จะได้อยู่กับคนที่เรารัก
และนั่น… คือการลงทุนที่คุ้มค่าที่สุดในชีวิตของเราอย่างแท้จริงครับ
ถ้าท่านใดฟังแล้วรู้สึกว่าคลิปนี้มีประโยชน์ และอยากจะส่งต่อข้อคิดดีๆ เหล่านี้ให้กับคนที่คุณรัก ผมขอฝากกดไลค์ กดแชร์ และที่สำคัญที่สุด กดติดตาม (Subscribe) ช่องของเราไว้ด้วยนะครับ เพื่อที่คุณจะได้ไม่พลาดเนื้อหาดีๆ ที่จะช่วยให้คุณมีความสุขทั้งทางกาย ทางใจ และทางการเงิน
ในคลิปหน้า เราจะมาคุยกันในหัวข้อ “วิธีจัดพอร์ตการลงทุนสำหรับวัย 50+ ที่นอนหลับสบาย ไม่ต้องกังวลตลาด” อย่าลืมติดตามกันนะครับ
ก่อนจะจากกันไป ผมขออวยพรให้ทุกท่านมีสติในการใช้ชีวิต มีปัญญาในการใช้เงิน และค้นพบความสุขที่แท้จริงในทุกๆ วันของชีวิตนะครับ
ขอบคุณและสวัสดีครับ
