ตอนนี้ทางมามูมะ ได้รวบรวม เรื่องเล่าจากทางบ้าน ที่ได้เขียนเอาไว้ รวมถึง รายชื่อตอนต่างๆที่ยังไม่ได้เขียนถ่ายทอดออกมาครับ สำหรับใครที่ชอบอ่านเรื่องจากประสบการณ์ต่างๆก็สามารถอ่านได้ละครับ สำหรับตอนอื่นๆ อดใจรอหน่อยนะครับ เพราะเรื่องที่เหลือนี่ สุดๆ จริงๆกับบางเรื่องที่ยังมีดำเนินการอยู่ อาจจะมีตอนที่ 2 ย่อยอีกที สำหรับวันนี้ก็ไปลุยอ่านได้เลยฮะ อยากให้ร่วมโหวตครับ ว่า อยากให้เขียนเรื่องใดก่อน จะได้หยิบยกมาให้ทุกๆคนได้อ่านกันก่อนครับ

วันนี้ มีนัดหมาย ออกไปทำบุญ นั่นนี่นู่น แต่อยู่ดีๆ ฝนก็ตกลงมาแบบเหยยย จะหนักไปไหน รอไปได้สักพักนึง ฝนก็หยุดตก เอาละ ออกเดินทางกันดีกว่า หลังจากเดินมาถึงป้ายรถเมล์ เรียกแท๊กซี่เพื่อไปที่จุดหมายที่นัดไว้ โบกๆ อยู่มาเจอแท๊กซี่ โฉมมารับเลย หลังจากเราขึ้นมาได้สักพัก ต้องอธิบายกันก่อนว่า ลักษณะของรถคันนี้ รวมถึงพี่คนขับ...

เรื่องเล่าจากทางบ้านในตอนนี้เรียกได้ว่าเป็นเวลาเกือบปีแล้ว ตอนล่าสุดเมื่อคราวนั้น คือตอนที่มีชื่อว่า เสน่ห์หา คาวโลกีย์ เพื่อนๆ สามารถตามเข้าไปอ่านกันได้นะครับ สนุกมากในเรื่องนี้ ผมได้มีโอกาสได้คุยกับคุณที เลขรหัสชีวิต 653 ความหลอนนี้ที่ไม่เคยลืม เรียกได้ว่า หลายๆ ช่วงเวลา หลายๆเหตุการณ์ มีความคล้ายคลึงกันมาก เรียกมาเหมือนลอกกันมาเลยผิดแต่ในเรื่องแรกจะเป็นตัวชายหนุ่ม ที่ถูกกระทำ แต่ในตอนนี้...

โดยก่อนที่จะเริ่มเรื่องเล่าจากทางบ้านตอนนี้ เรื่องราวเหล่านี้จะเป็นเรื่องราวต่างๆที่ได้เล่าไว้เกี่ยวกับประสบการณ์ หรือ เรื่องที่ได้พบ หลังจากที่คุณทีได้มายังสำนักสงฆ์แห่งหนึ่ง โดยทางคุณที ได้เล่าเสริมมาเพิ่มเติมให้ไว้กับทางผมนะครับ สำหรับคนที่ผ่านมาอ่านในตอน “แสงนั้นคือแสงอะไร…?” จะเป็นช่วงเวลาหลังจากเรื่อง “วันนี้ที่รอคอย… เราได้เจอกันสักที” ซึ่งจะเป็นตอนที่ผมได้เดินทางมายังสำนักสงฆ์แห่งนี้ และได้พบเจอผู้คนมากมาย ที่เคยรู้จักก็ดี ที่เคยห่างหายกันไปและหวนกลับมาเจอกัน ดังที่ผมเคยเขียนบอกไว้ว่า ชีวิตเหมือนจุดต่อจุด เส้นต่อเส้น ทางต่อทาง...

เรื่องเล่าเรื่องนี้ ก่อนจะเริ่มเล่าเรื่องในตอนนี้ ต้องบอกว่าเรื่องในตอนนี้ จะเป็นช่วงเวลาที่อยู่ระหว่าง ตอนที่ชื่อว่า วันนี้ที่รอคอย… เราได้เจอกันสักที กับ ตอนที่ชื่อว่า พวกกระผมของตามไปงานบวชได้ไหมขอรับ ครับ สามารถตามไปอ่านกันได้นะครับเพื่อขยายความในเหตุการณ์ต่างๆที่เกิดขึ้น ต่อจากนี้ครับ สำหรับเรื่องราวเหล่านี้ ผมได้รับการถ่ายทอดมาจากคุณทีอีกต่อนึงนะครับ โดยผมจะขออนุญาต เล่าเรื่องนี้เป็นตัวผมแทนครับ จะได้ไม่สะดุดในการอ่านของทุกๆท่านครับ เรื่องนี้หากผมมาลองๆ นับดูระยะเวลาน่าจะย้อนกลับไปในช่วง2560-2561...

ก่อนที่จะตัดสินใจที่จะเขียนตอน “พลบค่ำ… เรามาเจอกัน” ในช่วงแรกผมคิดว่าจะนำเรื่อง “แสงนั้น…คือแสงอะไร?” ที่จะเป็นเนื้อเรื่องที่เกิดขึ้นบนหน้าผาที่สำนักสงฆ์แห่งนึง แต่เนื่องด้วยในช่วงนี้ ได้ยินและรับฟังเรื่องราวใหม่ๆ เข้ามา แล้วเล็งเห็นว่า น่าจะเขียนให้เข้ากับสถานการณ์ในตอนนี้ ผมจึงขอสลับเอาเรื่องนี้ ขึ้นมาเล่าให้ทุกๆท่านฟังกันก่อนน่าจะดีกว่า สำหรับเรื่องราวเหล่านี้ ผมได้รับการถ่ายทอดมาจากคุณทีอีกต่อนึงนะครับ โดยผมจะขออนุญาต เล่าเรื่องนี้เป็นตัวผมแทนครับ จะได้ไม่สะดุดในการอ่านของทุกๆท่านครับ เรื่องนี้หากผมมาลองๆ นับดูระยะเวลาน่าจะย้อนกลับไปในช่วง...

สำหรับเรื่องราวเหล่านี้ ผมได้รับการถ่ายทอดมาจากคุณโอมอีกต่อนึงนะครับ โดยผมจะขออนุญาต เล่าเรื่องนี้เป็นตัวผมแทนครับ จะได้ไม่สะดุดในการอ่านของทุกๆท่านครับ ก่อนจะเริ่มเรื่องราวที่ผมจะเล่าในวันนี้ ผมขอใช้เวลาสักนิส ในการเล่าคร่าวๆว่าตัวละครหลักๆ จะมีใครบ้าง นั่นคือ กลุ่มของผมนั้น จะมี ผม อาร์ม และ น้องเอก พวกเราอยู่กลุ่มเดียวกัน มักจะรวมตัวกันไปหาอะไรกินไม่ว่าจะเป็นบุฟเฟ่ หมูกะทะ ชาบู...

เช้านี้ ผมตื่นขึ้นมาด้วยความงงๆ หันไปหานาฬิกาเพื่อดูเวลาว่าตอนนี้กี่โมงแล้ว อ่อตอนนี้เป็นเวลา 6.39 น. คิดขึ้นมาได้จึงได้เขียนเรื่องราวเกี่ยวกับฝันในครั้งนี้ เพราะเป็นเรื่องที่ คลับคล้ายคลับคลา เหมือนจะเคยเจอเหตุการณ์คล้ายๆแบบวันนี้ แค่เปลี่ยนตัวละคร สำหรับครั้งก่อนผมขอเล่าแบบรวมแล้วก็ละกันครับ ในครั้งก่อนผมฝันว่า ผมกำลังนั่งอยู่ที่สถานที่แห่งหนึ่ง สถานที่แห่งนั้น ผมได้นั่งอยู่ตรงที่บังแดด ในระหว่างนั้นเอง ได้มีชายแก่น่าจะมีอายุราวๆ 70-80 กว่าๆเห็นจะได้...

เรื่องเล่า ตอนนี้ จะเป็นการพูดถึง การพบเจอกันของผู้คน แม้หลายๆครั้ง หลายๆคนจะบอกว่า มันเป็นความบังเอิญ แต่สำหรับผมแล้ว มันไม่มีคำว่า “บังเอิญ” ในสารบบของผมแน่นอน เพราะความเชื่อที่ว่า ทุกชีวิต ทุกเรื่องราว ต่างถูกขีดเขียนเอาไว้แล้ว เพียงแค่รอเวลา ที่เหมาะสมนั้น ทุกอย่างที่เจอ ทุกเหตุการณ์ที่สัมผัส ย่อมดีแล้ว...