เช้านี้ ผมตื่นขึ้นมาด้วยความงงๆ หันไปหานาฬิกาเพื่อดูเวลาว่าตอนนี้กี่โมงแล้ว อ่อตอนนี้เป็นเวลา 6.39 น. คิดขึ้นมาได้จึงได้เขียนเรื่องราวเกี่ยวกับฝันในครั้งนี้ เพราะเป็นเรื่องที่ คลับคล้ายคลับคลา เหมือนจะเคยเจอเหตุการณ์คล้ายๆแบบวันนี้ แค่เปลี่ยนตัวละคร สำหรับครั้งก่อนผมขอเล่าแบบรวมแล้วก็ละกันครับ
ในครั้งก่อนผมฝันว่า ผมกำลังนั่งอยู่ที่สถานที่แห่งหนึ่ง สถานที่แห่งนั้น ผมได้นั่งอยู่ตรงที่บังแดด ในระหว่างนั้นเอง ได้มีชายแก่น่าจะมีอายุราวๆ 70-80 กว่าๆเห็นจะได้ เพราะเนื่องจากลักษณะของคุณปู่ท่านนี้ มีผมขาว หนวดขาว เดินมาทางที่ผมนั้นนั่งอยู่ หลังจากที่คุณปู่ท่านนี้เดินมายืนตรงเบื้องหน้าผมนั้น คุณปู่ถามผมว่า พ่อหนุ่มๆ ฉันของฝากหลานๆ มาอยู่กับพ่อหนุ่มด้วยได้ไหม ด้วยความที่เป็นคนไม่ได้คิดอะไร เพราะคุณปู่ก็ดูไม่ได้มีอะไร จึงตอบไปในความฝันว่า
“ได้ครับ” เพราะคิดว่าเป็นหลานตัวเล็กๆ จริงๆ แต่ปรากฎว่า เมื่อผมตอบไปว่าได้ครับ คุณปู่ ท่านนี้ก็เดินจากไป แต่อีกสักพัก ท่านได้เดินกลับมาพร้อมทั้งหลานๆของท่านแต่ ไม่ใช่ตัวเล็กๆแหะ แต่กลับเป็นวัยรุ่นถึง 4 คน โดย จะเป็นผู้ชาย 3 คนและ ผู้หญิงหนึ่งคน หลังจากเดินมา ท่านจึงบอกว่า นี่คือหลานๆของผมครับ ผมขอฝากให้อยู่กับท่านด้วย เมื่อผมรับปากแล้ว ผมจึงยืนยันไปว่า ได้ครับ คุณปู่ ไม่มีปัญหาครับ หลังจากฝันนั้นไม่นานนัก ผมก็ได้ตื่นขึ้นมา ปรากฏว่า หลังจากความฝันในครั้งนั้น ในโลกแห่งความเป็นจริง จากเดิมไม่เคยมีนกเข้ามารึอยู่ใกล้ๆ ห้องผมเลย คราวนี้แหละ มากันเยอะมากเลย ทั้งนกพิราบ นกกระจิบจะมาร้องให้ได้ยินเสียงใกล้ๆ บริเวณหน้าต่างที่ติดกับที่นอนผม ….. ก็นะ รับปากแล้วนินาว่าจะให้น้องๆมาอยู่ด้วย ฮ่า
ตัดภาพกลับมาเกี่ยวกับความฝันของผมในครั้งนี้กันครับ ผมฝันว่า ในระหว่างที่อยู่ในสถานที่แห่งหนึ่ง เหมือนกำลังยืนทำอะไรสักอย่าง อยู่ในสถานที่แห่งหนึ่งที่ไม่คุ้นเคย ระหว่างยืนอยู่นั้นเองอยู่ๆ ก็มีร่างของผู้ชายคนหนึ่ง กำลังค่อยๆ เดินเข้ามาหาผมอย่างช้าๆ ในระยะที่สายตาของผม ตัวผมเองนั้นมองเห็นเขาได้ เมื่อเขาเดินมาถึงและหยุดอยู่ใกล้ๆผม เขาคนนี้ไม่ได้พูดพร่ำทำเพลง หรือ พูดอะไร นอกจากเขาจะพูดว่า สวัสดีครับ ผมชื่อ สมบัติ ครับ
ผมขอมาอยู่กับคุณด้วยได้ไหมครับ ? เอาจริงๆก็ไม่รู้เหมือนกันว่า
ทำไม ทุกๆครั้งหรือทุกๆฝัน ผมมักจะบอกกับคนที่มาเจอว่า “ได้ครับ” มาอยู่ด้วยกันนะ
และครั้งนี้ ก็เป็นอีกครั้งหนึ่ง ที่ผมก็พูดออกไปว่า ได้เลย มาอยู่ด้วยกันนะ
ผมเรียก ไอ้บัติได้ไหม สมบัติ มันยาวไป เรียกแบบ สนิทใจกัน
เรียก ไอ้บัติ ละกันเนอะ เขาตอบกลับมาว่า ได้ครับ เรียก อะไรก็ได้
ขอให้ได้มาอยู่ด้วยกัน ก็พอใจแล้ว หลังจากนั้นสักพัผมจึงพาสมบัติ
อยู่ๆ ภาพในความฝัน ก็เปลี่ยน สถานที่มายัง สำนังสงฆ์แห่งหนึ่ง ที่ๆ มี หลวงปู่ท่านพำนักอยู่ พร้อมทั้งบอก ตัวผมเองนั้นได้เล่าเรื่องราวที่ได้พบเจอ นายสมบัตินี้ให้หลวงปู่ท่านฟังอีกครั้งหนึ่งครับ ท่านพูดแค่ว่า ดีๆๆ ดีแล้ว หลังจากผมได้สนทนากับหลวงปู่ท่านจบลง ผมได้ก้มกราบที่เท้าของหลวงปู่ท่าน พร้อมทั้งสมบัติ และเราทั้งสองคนจึงได้ขอตัวเดินทางกลับกัน
อาจจะเพราะใกล้เวลาที่จะต้องตื่นนอนแล้วกระมังครับ
อยู่ๆ ภาพมันก็ตัดมาที่ห้องนอนของผมเอง ผมบอกสมบัติไปว่า สมบัติเฝ้าหน้าห้องไว้นะ อยู่กับพวกพี่ๆ ทหารเขา ดูแลความปลอดภัยให้ดี มีอะไรก็มาบอก มาเตือนให้ด้วยนะ อยู่กันดีๆ ช่วยเหลือกันนะ สมบัติ
เมื่อผมบอกกล่าวกับสมบัติในเรื่องที่ต้องบอกและอยากให้สมบัติช่วยจบลงในฝัน
ผมก็ได้ตื่นขึ้นมา… มันก็เป็นเวลา 6.39 น. นี่เอง
จบละฮะ นอนต่อได้ละ จดไว้กลัวลืม….
ปล. ว่าแต่คุณคิดว่า สมบัติ คือ ใครกัน??
จะมีเรื่องเล่าของ นายสมบัติ ต่อจากนี้ไหมน๊าา… ติดตามกันได้ครับ ถ้ามีจะเอามาเล่าให้ฟังแน่นอน
